Het seizoen is voorbij voor Lycurgus Groningen. Na een 3-2 nederlaag in de derde finale tegen Orion Stars verliest Lycurgus de best-of-five serie met 3-0 en prolongeert Orion de landstitel. De setstanden waren 23-25, 25-21, 25-23, 22-25 en 24-22.
Het was een spektakelstuk die bijna drie uur duurde en achteraf een meer dan waardige afsluiting van het seizoen was. Het was qua spanning en verloop een zeldzaam bijzondere wedstrijd. Pure promotie voor de volleybalsport. De vijfde set vormde de apotheose en was werkelijk zenuwslopend en ging alle kanten op. Via 5-3 kwam Lycurgus met 9-7 achter, maar kwam via Nuno Marques toch als eerste op matchpoint bij 14-13. Deze verzilverde Lycurgus niet. Uiteindelijk gingen vier matchpoints verloren en was het op het zesde wedstrijdpunt voor Orion raak. Het ging over en weer en bij 20-19 leek de buit binnen voor de Groningers. Iedereen viel elkaar al juichend in de armen, maar een challenge voor netfout op dat beslissende moment bleek succesvol voor Orion. De stand ging naar 20-20, waarna Lycurgus geen matchpoint meer kreeg. Het was uiteindelijk Tom Koops die via de blokkering het kampioenschapspunt benutte.
Zo eindigde een turbulente week voor Lycurgus in mineur. Na eerst de uitspraak van het faillissement afgelopen donderdag lukte het net niet om de finale nog een vervolg te geven. Net als in de eerste twee finales was het op de beslissende momenten net niet en is de conclusie dat Orion net een tikje beter was. Vicente Parraguirre was topscorer met 21 punten. De technische staf onder leiding van coach Mark Lebedew wijzigde de basis op één positie. Guus Boer, die donderdag in Doetinchem goed inviel, begon vanaf de eerste opslag. Verder stonden Stijn van Schie, Vicente Parraguirre, Robin Boekhoudt Alexej Zhbankov, Jeffrey Klok en Uros Planinsic aan de start.
Vanaf het begin was Lycurgus goed bij de les en liet zien dat het vanmiddag moest gebeuren. Er was scherpte en overtuiging. Maar dat gold ook voor de gasten die in het eerste deel van de set steeds ee puntje voorsprong hadden en zelfs even wegliepen naar 13-10. Maar mede door Van Schie en Boekhoudt werd het 13-13. Niet veel later blokte Zhbankov Lycurgus voor het eerst naar een voorsprong; 17-16. Toen Parraguirre 21-19 noteerde leek eerste setwinst in de maak, maar zover kwam het niet. Een challenge die verkeerd uitpakte en een sterke Maksim Shkredau werd Lycurgus te machtig. Met 25-23 verlies van de set als resultaat.
In de tweede set bleef het spelbeeld hetzelfde. Beide ploegen maakten elkaar amper iets. Lycurgus was passend iets beter en Orion had het aanvallend iets beter voor elkaar. Het ging tot 16-16 om en om. Daarna slaagde Lycurgus erin om het beslissende gaatje te slaan. Boer scoorde 19-17 en een pipe van Parraguirre bracht de marge op drie; 20-17. Een dubieuze call van scheidsrechter Geldof bracht de spanning terug tot 21-20, maar daarna was het de beurt aan Van Schie om te schitteren met twee scores op rij. De 24-20 was een hele fraaie. De net ingevallen Jo Gladsoy Sunde redde op spectaculaire wijze een aanval aan de buitenkant, waarna Van Schie uiteindelijk binnen kon timmeren. Boekhoudt benutte vervolgens door het midden het tweede setpoint.
De derde set bracht een dominant Lycurgus Groningen dat vanaf het begin de toon zette. Een fraai blok van Planinsic zette 7-3 op het scorebord. Orion kwam terug tot 11-9, waarna de thuisploeg het spel lange tijd meer en meer dicteerde. Een tikje van Boekhoudt over het blok betekende 16-11 en een blok van Parraguirre was goed voor 21-14. Vervolgens kwam er met teveel eigen fouten teveel zand in de machine. Het inbrengen van Van Solkema, Brilhuis en Sunde deed daar niets aan af. Het lukte niet om te scoren waardoor Orion terugkwam tot 23-23. Nadat Koops uitsloeg kon Zhbankov op setpunt met een fraai blok shinen; 25-23.
In de vierde set liep Lycurgus steeds een klein beetje achter Orion aan en moest zelfs een 14-10 achterstand wegwerken. Dat lukte, maar een voorsprong kwam er nooit. Een blok van Parraguirre was goed voor 21-22 en een ace van Marques bracht de thuisploeg langszij. Om de basis te leggen voor een 3-1 zege, maar net als in de eerste set ging het in de slotfase fout. Een servefout van Marques, een succesvolle challenge en een blok van Beau Wortelboer zorgen voor 25-22 setverlies. Het verloop van de beslissende tiebreak is hierboven verteld.
Zo was het in drie finales net niet en eindigt het seizoen abrupt. Het is nu uithuilen en kijken naar de mogelijkheden voor een doorstart richting volgend seizoen.
